ผมชื่อวิลลี่ครับ

ผมเป็นนักออกแบบ เจ.คลาสรุ่นที่ 4

ยุค JKLASS 4.0

เจ.คลาสจะมีอายุครบ 40 ปีแล้วครับ

ขออนุญาตกราบเรียนท่านที่เคารพทั้งหลาย

ในนามคณะผู้ออกแบบผลิตภัณฑ์

ช่างเทคนิคและผู้บริหารของ เจ.คลาส

ที่ได้ฟันฝ่าอุปสรรคนานาชนิด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งการออกแบบเฟอร์นิเจอร์

ซึ่งเป็นงานมหาโหดหินที่ต้องใช้ฝีมือ

พรแสวงที่ต้องมานะบากบั่นอย่างที่สุด

ใช้ความพยายามอุตสาหะล้วนๆ

ไม่มีฟลุ๊กเหมือนของวิเศษที่นั่งนอนคิด

หลับไปฝันไปแล้วไปซื้อหวยถูกหรอกครับ 

ผมได้ติดตามเรียนรู้จากรุ่นปู่

ต่อเนื่องถึงรุ่นพ่อมานานนับสิบปี

ที่สำคัญต้องฝึกฝนหาความรู้เทคนิคและวิธีการ

ตลอดจนแนวคิดใหม่ๆมาพัฒนาอยู่เสมอ

 

เราเป็นบริษัทคนไทยในยุคแรก

ยุคบุกเบิกที่กล้าท้ารบกับนักออกแบบ

และผู้ผลิตเฟอร์นิเจอร์ในต่างประเทศ

โดยรุ่นปู่ผมตะเวนออกงานต่างประเทศ

ตั้งแต่เมื่อสามสิบกว่าปีที่แล้ว

ด้วยเงินทุนตัวเองล้วนๆ

ชนิดกรีดเลือดกินเลยครับ

เพราะสมัยก่อนยากลำบากกว่าเดี๋ยวนี้มาก

ทั้งการดูถูกเหยีดหยามคนเอเชีย

และที่สำคัญไม่เคยได้รับการสนับสนุน

จากคนไทยในประเทศด้วยกันเอง

และโดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ไทยเองก็ไม่สนับสนุน

 เพราะถ้าเราพัฒนากันถูกทางจริง

ป่านนี้ประเทศไทยติดอันดับโลกไปแล้ว

ไม่ต้องมาเน้น 4.0 ตามอย่างเขาอีก

เพราะสมัยก่อนเมื่อ ๔๐ ปีที่แล้ว

อเมริกา ยุโรป ญี่ปุ่น ออสเตรเลีย ฯลฯ

ล้วนมาสั่งซื้อเฟอร์นิเจอร์จากไทยทั้งนั้น

แม้แต่จีนและฮ่องกงเราก็เคยส่งไปขาย

แต่ปัจจุบันยังพอมีอีกไหม?

 

นั่นเพราะเราไม่สนับสนุนการออกแบบและ

ไม่อุดหนุดสินค้าไทยด้วยกัน

นิยมแต่การลอกเลียนแบบถูกๆ

เอาของต้นแบบไปลอกเลียนให้ราคาถูก

และเน้นสินค้าราคาถูกจากจีน

หรือเรียกว่า "ซีซีซี"(CCC)

"ก็อปปี้ชีพชีพ"(Coppy Cheap Cheap)

จีนจึงพัฒนาแซงไทยจนเป็นผู้นำโลกไปแล้ว

 

ส่วนคนไทยที่มีรสนิยม

ก็ไม่สนับสนุนคนไทยและสินค้าไทย

ต้องนำเข้าจากยุโรป โดยเฉพาะอิตาลี

เช่น บริษัทนำเข้าแถวสุขุมวิท

เก้าอี้ตัวละแสนถึงเกือบล้านบาทก็มี

ผมเป็นคนรุ่นใหม่แต่ก็ไม่เข้าใจจริงๆ

ว่าพัฒนาจนมาเป็นแบบนี้ได้ยังไง?

 

เราเป็นบริษัทคนไทยที่เล็งเห็น

เน้นความสำคัญและคุณค่าสารัตถะ

ของการออกแบบผลิตภัณฑ์

มีสิทธิบัตรการออกแบบเป็นของตนเอง

โดยน่าจะมีมากที่สุดในประเทศไทย

ประมาณพันกว่ารายการ

ในต่างประเทศก็มีมากหลายร้อยรายการ

 

เอาเฉพาะเรื่องการออกแบบใหม่

ทุกวันนี้ผมยังงงๆอยู่ว่า

เจ้าหน้าที่ไทยเข้าใจเรื่องการออกแบบไหม?

แม้ว่าจะมีกรมทรัพย์สินทางปัญญาแล้วก็ตาม

ท่านเข้าใจเรื่องออกแบบแค่ไหน?

ส่งเสริมคนไทยกันบ้างไหม?

หรือจะชอบของถูกของฟรีอย่างที่เจ้าหน้าที่

ระดับสูงของกรมทรัพย์สินทางปัญญา

ไปขโมยรูปภาพที่ประเทศญี่ปุ่นมา

ท่านอายเขาบ้างไหม?

 

เราจึงต้องออกต่างประเทศไปเร่ขายสินค้า

ให้กับบริษัทที่สนใจแบบของเราเป็นรายแรกๆ

โดยตะเวนขายของหาทุนแบบไม่สนรางวัล

จากการประกวดทั้งในยุโรปและอเมริกา

เพราะต่างประเทศเขาให้ราคาการออกแบบ

รายได้จึงมาจากต่างประเทศเป็นหลัก

 

ส่วนเมืองไทยการออกแบบผลิตภัณฑ์

ถือเป็นเรื่องลมๆแล้งๆไร้ค่า

ถึงกับเปรียบว่ามีสิทธิบัตรไว้ประดับข้างฝา

พูดไปแล้วอาจถูกมองด้วยหางตา

เนื่องจากไม่ให้เกียรติคนไทยด้วยกัน

มองไม่เห็นคุณค่าของแบบไทยสินค้าไทย

ผลิตขายก็ไม่ได้ราคาเพราะนิยมก๊อปปี้ถูกถูก

เมื่อเงินทุนไม่พอ แบงค์ที่สนับสนุนก็ไม่มี

ก็จอดไม่ต้องแจวซิครับ

 

สวรรค์วิมารนะเห็นอยู่ชัดเจน

เพราะสร้างไว้แล้วกับฝีมือ

แต่บันไดขึ้นไม่มีเพราะไม่มีทุน

และประการสำคัญไม่มีผู้สนับสนุน

เราจึงพยายามบุกตลาดต่างประเทศเป็นหลัก

เป็นบริษัทคนไทยที่หาญกล้า

ไปต่างประเทศเมื่อ 30 กว่าปีที่แล้ว

เอาธงไทยไปตั้งโดยไม่อายใคร

 

ปัจจุบันเราพอช่วยตัวเองได้บ้างแล้ว

จึงหวนกลับคืนประเทศไทย

เพื่อให้คนไทยได้ใช้ของดีมีคุณภาพ

ในราคาเหมาะสมตามรูปแบบ

และแน่นอนถูกกว่าและดีกว่าต่างประเทศ

 

ผมขอยกตัวอย่างเพื่อชี้ให้เห็นถึง

คุณค่าสารัตถะของแบบผลิตภัณฑ์

เก้าอี้ทั้งสองแบบข้างบนนี้

โดยบริษัทชั้นนำในยุโรปและสแกนดิเนเวีย

คือมูโต้ (Muuto) และอีเกีย (Ikea)

ความแตกต่างอยู่ที่การออกแบบผลิตภัณฑ์

ด้านซ้ายเก้าอี้ของมูโต้เน้นสาระแบบผลิตภัณฑ์

ราคาตัวละ ๓๘๐ ยูโรหรือ ๑๕,๐๐๐ บาท

ส่วนด้านขวาเก้าอี้ของอีเกีย

ราคาตัวละ ๘๙ ยูโรหรือ ๓,๕๐๐ บาท 

เก้าอี้ทั้งสองตัวใช้วัสดุใกล้เคียงกัน

เป็นไม้อัดด้วยไอน้ำขึ้นรูป

โดยเก้าอี้ของมูโต้เน้นรายละเอียด

การออกแบบชิ้นส่วนพนักพิงและที่นั่ง

ส่วนเก้าอี้ของอีเกียเน้นความเรียบง่าย

โดยเฉพาะประหยัดวัตถุดิบและลดขั้นตอน

การผลิตที่ง่ายกว่า ประหยัดและเร็วกว่า

จึงสามารถขายได้ในราคาถูกกว่า

 

แต่เชื่อหรือไม่ว่าเก้าอี้ของมูโต้ขายดีกว่า

และเป็นที่นิยมมากกว่าเก้าอี้ของอีเกีย

เพราะในยุโรปเขาเข้าใจและสนับสนุน

ในเรื่องคุณค่าของแบบผลิตภัณฑ์

แม้ว่ารูปแบบภายนอกจะดูคล้ายกันมาก

เก้าอี้ของอีเกียขายได้เฉพาะเอเชียเท่านั้น

 

ผลิตภัณฑ์ของบริษัทก็เฉกเช่นเดียวกัน

เราเน้นสาระแบบผลิตภัณฑ์

โดยเฉพาะโครงสร้าง ความทนทาน

และความสะดวกสบายในการใช้งาน

ประการสำคัญราคาเหมาะสมกับรูปแบบ

มิใช่เน้นราคาถูกๆอย่างเดียว

ดังนั้นถ้าท่านจะเอาแบบของบริษัท

ไปให้ที่อื่นก๊อปปี้เพื่อจะได้ราคาถูก

ซึ่งก็ถูกกว่าของบริษัทไม่มากไม่เกิน 20%

เขาจะเข้าใจเรื่องวัตถุดิบ โครงสร้าง

ความสมดุลและความทนทานไหม?

เช่น ใช้วัตถุดิบไม่ดี สเตนเลสบางกว่า

โครงสร้างรับน้ำหนักไม่สมดุล

ย่อมจะไม่คุ้มกับราคาที่ถูกนั้นอย่างแน่นอน

ด้วความเคารพอย่างสูง

อย่าก๊อปปี้แบบของผมนักเลย

โดยเฉพาะงานประมูลของราชการ

และหน่วยราชการยังเป็นตัวอย่างไม่ดี

อย่าให้ผมเอ่ยชื่อเลยครับ

ผมกลัวอำนาจบารมีท่านที่เคารพจริงๆ

จะเล่นแบบฉกฉวยแบบซีซีซี

หรือก๊อปปี้ถูกถูกผมยินดีจัดให้

รื่องคุณภาพไม่ต้องห่วง ยอดเยี่ยมครับ

 

ผมเป็นรุ่นที่ ๔ แล้วในยุค JKLASS 4.0

ไม่รู้ว่าจะอดทนไปได้นานอีกแค่ไหน

ข้างล่างนี้ก็พี่สาวผมเองครับ

ตอนนี้เบื่อเฟอร์นิเจอร์ไปเป็นแอร์โฮสเตสแล้ว

ช่วยอุดหนุนสินค้าของบริษัทด้วยเถิดครับ

จะได้มีกำลังผลิตแบบผลิตภัณฑ์ใหม่ตลอดไป

กราบขอบพระคุณครับ